Kindness
A letter from Tibet
Trailer 3 min 57 sec
_____________________________________________________________________________________________________________
SYNOPSIS
KINDNESS gaat over de wijsheid van een volk. Als Tsering Jampa 4 jaar is bezetten Chinese soldaten haar huis. Haar vredige leventje wordt wreed verstoord. Daarna vlucht het gezin uit Tibet naar India. Wat te doen met de pijn? Haar moeder’s zang, oude verhalen en de gebeden van haar vader omringen haar dagelijks en vullen haar bewustzijn. Wat te doen met het onrecht? Als Tsering 12 jaar is, vindt ze de sleutel tot het antwoord. Het ligt besloten in een eeuwenoud vers.
Veertig jaar later maakt China zich op voor de Olympische Spelen. Tsering woont inmiddels 23 jaar in Nederland en is directeur van International Campaign for Tibet-Europe. In 2008 komt haar volk onverwachts in opstand! Welke rol speelt het eeuwenoude vers bij deze dramatische ontwikkelingen?
KINDNESS is about the wisdom of a nation. When Tsering Jampa is 4 years of age Chinese soldiers occupy her house. Her peaceful life is brutally disturbed. After this, her family flees from Tibet to India. What about the pain? Her mothers singing, old stories and her father’s prayers surround her and nourish her consciousness. What about the injustice? When Tsering is 12 years of age she finds the key to the answer, hidden in an ancient verse.
Fourty years later China is getting ready for the Olympics. Tsering is living in the Netherlands for 23 years and is director of International Campaign for Tibet-Europe. In 2008, unexpectedly, her people revolt! Which part plays the ancient verse in these dramatic developments?
"Kindness manifests in its style and beauty the Buddhist spirituality of non-violence and compassion which it explores through the life and character of Tsering Jampa, a child refugee from Tibet in 1959 and now a vigorous campaigner for freedom for Tibet."
(Jury citation: Dhaka International Film Festival 2010: Best Documentary/SpiritualSection)
"Door de combinatie van poezie en politiek voel je de pijn"
(Sabine Mooibroek: Regisseur)
"Ik heb ademloos gekeken en ben zeer geraakt door de wijze van benaderen. Zo ontroerend verteld en gefilmd. Zonder oordeel, zacht door de krachtige wens van een volk, voor het behoud van hun authenticiteit, hun cultuur en zijn leider en toch hard door de gevoelde onderdrukking en door de opstandigheid van de jongeren die hun boosheid en onmacht niet meer kunnen beheersen." (Hebben zij "de tocht" door de bergen niet gemaakt?)
(Nicolette van Zanten)
"Ik vind deze film sterker dan een lading brieven over het onrecht in Tibet. Voor mij is de hoeveelheid dagelijkse informatie over onrecht, geweld e.d. bijna ondraaglijk. Daarom sluit ik me er vaak voor af. Deze film gaat hier heel anders mee om. Het is geen sensatie. Het is persoonlijk."
(Manja Bedner, Kamertheater)
_____________________________________________________________________________________________________________
CREDITS
With: Tsering Jampa, Kelsang Chukie Tethong, Phuntshok Namgyal Dhumkhang, Tenzin Yangdol, Tenzin Phentok, Kalsang Choekyi, Sonam Tshering, Tenzin Thutop, Tenzin Dolkar, Tenzin Woser, Karma Tenzin Thardoe
Camera: Siebout Leseur van Leeuwen
Additional camera (Europe): Wen-jie Qin, Simon Sliphorst, Christian Schut
Light, Sound(design) & Music: Simon Sliphorst
Assistant Director(India): Tenzin Thardoe
Editing & Compositing: Stefan Pisters
CGI & 3D Animation: Chun See Daniël Lim (2PreForm)
Production: Lidwien van der Hulst, Madelon Lagendijk, Sonam Tshering ( India)
Writer, Director & Producer: Clémentine Ederveen
_____________________________________________________________________________________________________________
EXTRA
Korte voorgeschiedenis
In 1976 reis ik samen met mijn man zes weken door India en Nepal. Ons bezoek aan de Tibetaanse vluchtelingenkampen maakt diepe indruk op me.
In de zomer van 1998 ontmoet ik, tijdens een researchreis in India, in het opvangcentrum voor vluchtelingen in Dharamsala, het ballingsoord van de Dalai Lama, een jonge Tibetaanse vrouw en haar twee jarige dochtertje. Ze zijn net uit Tibet aangekomen, na een lange tocht door de bergen. Dolma Kyl wil dat haar dochtertje Kalsang Choekyi opgroeit in een boeddhistische cultuur . Nadat ze de zegening van de Dalai Lama hebben ontvangen zal ze zelf weer terug gaan naar Tibet om daar voor haar twee zoontjes en verdere familie te zorgen. Het besluit van Dolma Kyl om haar kind in India achter te laten verwart me en confronteert me op een hele directe manier met de ingrijpende gevolgen van de religieuse onderdrukking in Tibet. In overleg met Tsewang Yeshe, hoofd van het Tibetaanse kinderdorp , regel ik een plek voor Kalsang in de babykamer en neem de (financiele) zorg voor haar op me. Voor het eerst in mijn leven krijg ik een witte katha uit de handen van een Tibetaanse vrouw...
Drie jaar later, in 2001, ga ik met mijn landgenote Mathilde Tans naar India om een filmisch portret van haar en haar drie Tibetaanse pleegkinderen te maken, getiteld: Kiki Soso Lhar Gyalo, godmother in de Himalaya.
Kalsang Choekyi is opgegroeid tot een bijdehandte peuter met een zachte glimlach.
In het voorjaar van 2006 overlijdt Mathilde. In het najaar neem ik samen met de Tibetaanse gemeenschap in Ladakh en Dharamsala, tijdens twee indrukwekkende ceremonies in de kinderdorpen, afscheid van haar en strooi met haar inmiddels vijf pleegkinderen haar as uit in de Indus en de Zanskar.
Kalsang Choekyi is inmiddels 10 jaar! Samen met haar vriendinnetje Phentók gaan we erop uit.
Niet lang daarna loop ik s'avonds in een stille tocht door Mac Leod Ganj. Flakkerend kaarslicht en zacht gezang omringen me. Een groep van 70 Tibetaanse vluchtelingen is door Chinese soldaten beschoten op de Nangpa pas bij de Nepalese grens. Een 17 jarige non is gedood. Een deel van de groep is gevangen genomen, een ander deel is die dag veilig in Dharamsala aangekomen. Bergbeklimmers filmden het drama dat zich afspeelde in het besneeuwde hooggebergte. Zittend op de grond, in het tempelcomplex van de Dalai Lama, kijk ik temidden van honderden Tibetanen naar de beelden. Een jonge vrouw, voorzitter van Students for a FreeTibet, spreekt over hun verbondenheid met de vluchtelingen...hun hoop... pijn.... moed.... en verlangen naar democratie is onze hoop.. pijn.. moed en verlangen....
Op 10 maart 2007 herdenk ik in Den Haag, met Tsering Jampa, directeur van ICT-Europe en een kleine groep mensen, de Tibetaanse Volksopstand van 1959. We maken een tocht door de stad en houden stil bij de Chinese Ambassade. Silhouetten fotograferen ons vanachter de hoge ramen. Tsering leest de Verklaring van Zijne Heiligheid de Dalai Lama voor.
In 2006 waren we getuige van zowel positieve als negatieve veranderingen in de Volksrepubliek China. Aan de ene kant werd de focus van de harde lijn verscherpt met een lastercampagne tegen ons, en -nog verontrustender- werden de politieke restricties en onderdrukking in Tibet geintensiveerd. Aan de andere kant zagen we in China zelf enige verbetering wat betreft de vrijheid van meningsuiting. In het bijzonder is er een groeiend gevoel onder Chinese intellectuelen dat materiële ontwikkeling alléén niet voldoende is en dat er een behoefte bestaat om een meer zinvolle samenleving te creëren gebaseerd op spirituele waarden. Inzichten dat het huidige systeem inadequaat is om een dergelijke maatschappij te creëren winnen terrein met als resultaat dat het geloof in religie in het algemeen, en de interesse in het Tibetaanse boeddhisme en de cultuur in het bijzonder, groeien. Bovendien zijn er velen die de wens uiten dat ik een pelgrimstocht naar China maak en daar onderricht geef...
Het Gebed voor de Waarheid klinkt zacht en wordt gevolgd door het Tibetaanse volkslied.
Aan het eind van de bijeenkomst loopt Tsering naar het grote hek rondom de ambassade en belt aan om een petitie te kunnen overhandigen.
Uitroepen van de aanwezige Tibetanen als Red China go home en Free Tibet geven nog een keer verlichting aan opgedane pijn en frustratie van jaren.
De silhouetten achter de ramen zijn verdwenen.
De tijd verstrijkt.
Het ijzeren hek blijft gesloten.
Wij vertrekken.
De witte enveloppe met de petitie blijft liggen op de stoep…
Een paar weken later vraag ik Tsering Jampa of ik een portret van haar mag maken
China maakt zich klaar voor de OlympischeSpelen in 2008
ICT bereidt haar Campagne Race for Tibet voor.
Het is april 2007….
_____________________________________________________________________________________________________________
HET VERS
Het trainen van een compassievolle geest ( Langri Tangpa).
De jonge Tsering ( Tenzin Phentók) en haar vriendinnetje Sangmo ( Kalsang Choekyi) leren samen het vers dat Tsering’s vader haar gaf.
Vervuld van de gedachte om De Verlichting te bereiken
voor het welzijn van alle voelende wezens
die kostbaarder zijn dan een wensvervullend juweel
zal ik voortdurend proberen om hen te koesteren
Als ik in het gezelschap van anderen ben,
zal ik oefenen om mezelf altijd als de mindere te zien
en anderen, vanuit het diepst van mijn hart
respectvol als mijn meerdere beschouwen
Bij alles wat ik doe zal ik mijn geest gadeslaan
en zodra er een verstorende emotie opkomt,
die zowel mijzelf als anderen in gevaar brengt
zal ik hiermee krachtig de confrontatie aangaan en het afwenden
Als ik een kwaadaardig iemand tegen kom,
die wordt beheerst door negatieve energie en intens lijden
dan zal ik deze persoon beschouwen als iets zeldzaams
en koesteren alsof ik een kostbare schat gevonden heb
Als anderen me uit jaloezie mishandelen,
beledigen of iets anders naars aandoen
zal ik oefenen om mijn nederlaag te aanvaarden
en hen de overwinning aan te bieden
Als iemand voor wie ik goed ben geweest
en die ik volledig vertrouwde
me vreselijk pijn doet
zal ik oefenen om diegene te zien
als mijn meest wijze leraar
Kortom, ik zal, zowel direct als indirect,
alle voorspoed en geluk aanbieden
aan alle voelende wezens,
die allemaal eens mijn moeder waren
En ik zal in het geheim oefenen
om al hun schadelijke handelingen en lijden op me te nemen
Zonder deze oefeningen te laten bezoedelen
door de smet van de acht wereldse drijfveren,
ervan uitgaand dat alle verschijnselen een illusie zijn,
zal ik, alles loslatend, oefenen om alle wezens te bevrijden
uit de ketenen van hun verwarde, ongetemde geest en karma.
Dit vers is aan H.H de Dalai Lama door gegeven toen hij nog een kleine jongen was. Sindsdien is het onderdeel van zijn dagelijkse beoefening.
_____________________________________________________________________________________________________________
THE MAKING OF
_____________________________________________________________________________________________________________
FESTIVALS
Informatie KINDNESS 2011:
zie rubriek NIEUWS
RADO 2010 Festival Audiovisuel, Douala , Cameroon
23 - 28 november
Park City Film Music Festival, Utah/USA
17 - 23 mei 2010
Prijs: Gold Medal for Exellence: Best impact of music in a documentary film
Movies That Matter Film Festival, Den Haag
25 - 31 maart 2010
www.moviesthatmatter.nl
Dhaka International FilmFestival ( Bangladesh)
14 - 22 januari 2010
Prijs: Beste documentaire / Spiritual Section
www.dhakafilmfest.org
Religion Today FilmFestival, Trento, Rome, Bolzano (Italië)
14-24 october 2009
Nominatie: Beste Documentaire & Nominatie: Jongeren en Communicatie.
www.religionfilm.com
Buddhist Film Festival Europe, De Balie, Amsterdam
3-5 october 2009
www.bffe.nl
Nacht van Tibet Première. Cinecenter, Amsterdam
5 juni 2009
Himalaya Filmfestival , De Griffioen, Amstelveen
( work in progres: sneak preview)
14 februari 2009
www.himalayafilmfestival.nl
_____________________________________________________________________________________________________________
LINKS
www.savetibet.org / www.savetibet.nl / www.dalailama.com / www.dalailamanederland.nl / www.snowlionspublications.com / www.tibetanculture.org